Na het succes van vorig jaar, probeer ik het gewoon nog een keer. Doordat mijn vader parkinson heeft, krijgen wij steeds meer te zien hoe verschrikkelijk deze ziekte is. Het onwetende hoe het gaat lopen, dat je dingen opeens niet meer kan en hoe je hele leven compleet veranderd in een korte tijd. En dat niet alleen van degene met Parkinson, maar ook voor het gezin, familie en vrienden.

Ondanks dat steeds meer mensen de ziekte krijgen, weet de buitenwereld vaak niet goed wat de ziekte inhoud. Ook wij begrijpen nog lang niet alles, wat frustrerend is. En soms komt daardoor het schuldgevoel omhoog, dat wij mijn vader misschien niet altijd op de juiste manier (konden) helpen.

Daarom is nog meer onderzoek en vooral ook bekendheid van de ziekte zo belangrijk. Zo kan hopelijk het leven van de parkinson dragelijker gemaakt worden, want we weten dat genezen helaas nog lang niet mogelijk is.