Enkele jaren geleden kreeg mijn vader te horen dat hij de ziekte van Parkinson heeft. Sindsdien heb ik van dichtbij meegemaakt wat deze ziekte doet met een mens. Mijn vader veranderde van een vrolijke, gezonde, zelfstandige en zeer actieve man in iemand die steeds meer in zichzelf gekeerd raakt, steeds afhankelijker wordt van hulp, en stukje bij beetje zijn vrijheid verliest omdat zijn lichaam hem in de steek laat.

En hij is niet de enige.

Steeds vaker krijgen ook jongere mensen de diagnose Parkinson. Een ongeneeslijke ziekte die langzaam steeds meer van je afpakt – je beweging, je zelfstandigheid, en uiteindelijk ook delen van wie je bent.

Daarom collecteer ik. Omdat er geld nodig is voor onderzoek naar betere behandelingen, medicijnen en hopelijk ooit een genezing.

Help jij mee? Iedere donatie, groot of klein, maakt een verschil.

Namens mijn vader en alle anderen die met Parkinson leven: dank je wel.